maandag 30 september 2013

WAAROM VAN DIE FOUTE TEKSTEN?

Waarom van die foute teksten?

ik kom met regelmaat leuke plaatjes tegen die ik graag zou willen delen,l maar sommige plaatjes vind ik prachtig, maar de tekst erop vind ik waardeloos...

Door dat ik vaak opmerkingen heb gekregen over mijn groot zijn, in de lengte en de breedte! dat is iets wat er bij hoort, maar ik vind het niet altijd even leuk, beetje bij beetje krijg ik een hardere huid...

Ik probeer iets wat ik als negatief zie niet meteen te bevechten, maar de oorzaak of e bron te ontdekken... dat vind ik heel erg lastig, want meteen gaan mijn handjes omhoog en neem ik een boks houding aan...


vechten is de makkelijkste verdediging, vaak zie ik dan ook dat juist de mensen die te maken hebben gehad met plagerijen over gewicht, dat zij terug gaan plagen, iemand die anders is dan hen uitmaken voor iets dat eigenlijk zo'n onzin is....
Zo ook op dit plaatje, skinny girls are fot whimps, zo ongelofelijk stijlloos, maar ook zulke onzin....
Waarom zouden we onszelf afzetten tegenover een ander?
Waarom moeten we ons laten gelden?
Hebben we wat goed te maken? of denken sommigen dat dit de manier is om dingen recht en gelijk te maken?

Ik ben het er niet mee eens... slanke mensen hebben ook hun problemen, dingen die ze moeilijk vinden.
Daarnaast is slank zijn niet mooier , maar ook niet minder mooi dan vol zijn...

Een persoon is mooi in zijn geheel, dat is de buiten kant, maar ook de persoonlijkheid... het complete plaatje, ik vind ieder mens mooi, en ga er dan ook vanuit dat beauty sizeless is...

Waarom lijkt het dan alsof er een oorlog woed tussen de dikkerts en de dunnerts, waarom oordelen we zoveel over anderen, en waarom oordelen we nog meer en harder over ons zelf...

Loslaten van lengte gewicht en uiterlijk is lastig... ik kan het allemaal mooi vertellen, maar geloof mij ook ik ben me bewust van de stappen die ik moet maken...

ik zie het leven als een weg waarin we liefde moeten vinden, ontwikkelen en doorgeven...n in verschillende stadia...
liefde voor jezelf, is leren houden wat je gegeven wordt in dit leven, je te omringen met de liefde en de positiviteit die je kan oogsten uit de situatie waar je in zit...

het leren zien van die positiviteit en liefde is misschien wel de moeilijkste les....

Daarna wil ik leren om die liefde om te zetten in goede gevoelens en bejegening voor ieder mens... Leren kijken van uit de gekleurde bril die je krijgt door je te richten op positiviteit...

hoe realistisch dit is zal mij met de jaren toekomen. maar leven vanuit de positieve kleur voelt voor mij beter...
het klinkt vreemd , maar door op die manier te kijken kan ik mezelf met mijn volle lichaam niet alleen accepteren, maar ook mooi vinden, misschien niet mooi als een model, of als een standaard knappe kop, maar mooi als als volledigheid.

anyway, nadat je de positiviteit gevonden hebt kun je niet alleen jezelf ermee omarmen, maar ook de mensen om je heen.
Inzien dat iedereen mooi is op zijn eigen manier en complimentjes geven en positieve dingen in je omgeving benadrukken, daarmee groeit liefde, liefde voor jezelf en liefde voor anderen...

Verander de wereld begin bij jezelf... ik ga er van uit dat positiviteit positiviteit versterkt. ipv mooie plaatjes met in mijn ogen foute texten zouden we eens vaker kunnen kijken naar wat we mooi vinden aan een slanke vrouw, een dikke vrouw, en de vrouw met personalty
liefs louise

maandag 16 september 2013

HAES Gezondheid met welk gewicht: begint bij je bron!

Gisteren met andere mooie volle vrouwen een high tea gehad...
Dat was erg lekker en gezellig, maar ook heel informatief.

Ik had al heel wat over HAES gehoord, maar we kregen nu een volledige uitleg. Je zult hier beetje voor beetje meer over horen, maar dit is mijn eerste blog in de trend van de haes en deze wil ik richten op de bron!

Naar mijn idee ben jij de bron!
Gezondheid met elke maat (even HAES vrij vertaald) gaat uit van een goed contact met jezelf. Niet een vast gelegd dieet of een bepaalde hoeveelheid sporten. HAES is meer een basis idee dat je kan aanhouden om goed voor jezelf te zorgen. Het gaat meer over een gezonde leefstijl, welk formaat je ook hebt. Hier ben ik zelf al langere tijd mee bezig. Toch hoe laat je eetbuien , verkeerde gewoontes en negatieve gevoelens over jezelf los en wordt je “gezond”?
Naar mijn idee begint dit bij de basis, bij jezelf, je gedachten en je gevoelens. Hoe denk je over jezelf, hoe ga je met jezelf om en hoor je je innerlijke stem.
Maar als je geen idee hebt hoe je bij jezelf komt hoe kun je dat dan toch gebruiken?

In de toekomst wil ik hier meer naar gaan kijken en eventueel trainingen gaan geven. Nu ben ik vooral aan het nadenken hoe je dat kan doen. Mijn eerste gedachte is, hoe heb ik dat gedaan? Want ook ik was negatief, ongezond bezig en had enorm last van eetbuien.

Mijn basis was ruimte maken voor mezelf.
Ik zie zoveel mensen door hun leven rennen, geen tijd vrijmaken voor zichzelf. Wanneer je naar jezelf wil leren luisteren , zul je tijd en ruimte vrij moeten maken om jezelf de mogelijkheid te geven ook werkelijk in contact te komen met jezelf.

Deze punten waren daarin voor mij heel belangrijk:

Leer nee zeggen.

Dit is hiervoor mijn eerste sleutel. Nee zeggen geeft ruimte. Het lijkt zo makkelijk, maar nee zeggen heeft diepere consequenties. Mijn naaste vrienden en familie hebben er erg aan moeten wennen en soms werden zij zelfs opstandig. Daarnaast is nee zeggen veel omvattend, prpobeer maar eens op een rijtje te krijgen waar je nee tegen zou kunnen zeggen?
Voor mij was nee zeggen vooral letterlijk ruimte maken, het begon met nee zeggen tegen hoe mensen mij behandelde, nee zeggen tegen naasten die je naar beneden halen of, denken dat grapjes altijd mogen. Nee zeggen tegen eten was mijn volgende stap. Wat mocht ik wel en wat mocht ik niet eten? Beetje bij beetje heb ik geleerd nee te zeggen tegen de voedingsstoffen die me letterlijk ziek maakte.

Kom in contact.

Op het moment dat je nee zegt krijg je ruimte, Ruimte om in contact te komen met jezelf, het werkt als een sneeuwbal, de eerste x is het moeilijkste, reageert je omgeving het heftigste, maar daarna... wordt het beetje bij beetje makkelijker. Door de ruimte die je eerste nee geeft, krijg je ruimte voor je echte ik, voor je bron...
Sommige mensen mediteren om bij die bron te komen, maar ik heb het idee dat dat niet eens nodig is, de stilte die nee met zich mee bracht was voor mij voldoende om me bewust te worden van mijn eigen stem. Moeilijk in het begin, maar wanneer je je stem ontdekt hebt is hij steeds vaker en makkelijker te herkennen. Ik ben ook op zangles gegaan, zingen geeft een stroming van energie en lucht door je hele lijf en bracht mij daardoor ook in contact met mijn lijf. Persoonlijk zou ik willen dat iedereen iets dergelijks mee kan maken... Niet voor iedereen zal dat zingen zijn, je kunt ook andere dingen proberen als, yoga, wandelen en fietsen. Deze activiteiten zoeken ook de stilte op in jezelf en dat is vaak het moment dat je innerlijke stem gaat spreken.

Wat jij werkelijk echt wil!

Nee zeggen geeft ruimte voor wat je werkelijk wil! Heb je je wel eens afgevraagt wat je zelf werkelijk echt wil? Soms is dat helemaal anders dan het leven dat je nu leid... Ik wilde 10 jaar gelden, toen ik begon met nee zeggen en de zoektocht naar mezelf, het allerliefste op de wereld een kindje krijgen. Maar wel op een manier, dat ik wist, dat ik er voor klaar was. Ik ben toen bewust gaan werken om dat ook voor elkaar te krijgen. Geloven in jezelf is het belangrijkste in deze stap. Je zou kunnen zeggen dat werken aan wat je echt wil je bij je bron brengt omdat wat je echt wil vaak ook de bestemming is waar je in dit leven heen zou willen. Misschien klinkt dit een beetje spiritueel en is dit abacadabra, maar ik ga uit van het motto, het mooiste wat je kan worden is jezelf, en in contact komen met jezelf, je dromen ontdekken ens uitwerken is voor mij het ultime mezelf worden geweest.

Luisteren naar je lijf!

Voor mij is dit misschien wel de belangrijkste stap geweest, je lijf geeft alles aan, wanneer je hebt leren luisteren kun je ook leren wat voor jou lijf werkt en wat niet. Eetgewoonten waar je ziek van wordt zijn niet de juiste eetgewoonten. Ookal heb ik 10 dietisten gehad de allemaal zeiden, meer brood eten, merk ik van mezelf dat ik van brood eten ziek moe en hongerig wordt, door eerst brood en nu onder begeleiding alle korte koolhydraten te schrappen uit mijn voeding merk ik dat mijn trek in extra eten , eetbuien en negatieve gevoelens omtrend eten verdwijnen. Mijn advies is dan ook geloof in je eigen stem en geef niet op. Ook wanneer het gaat om lichamelijke of geestelijke kwalen, zoek het goed uit, neem een second opinion, wanneer je lichaam aangeeft dat er iets is, is dit ook vaak zo.
Ook ik ben doktoren tegen gekomen die alles op het gewicht gooide, die me niet wilde opereren omdat ik te zwaar was, die me geestelijk de verkeerde diagnose gaven, gewoon omdat het makkelijker was dan verder kijken en je echt verdiepen. In de medische wereld werken ook maar mensen en zij kunnen ook fouten maken, zegt je gevoel dat er iets anders aan de hand is dan de dokter zegt ga dan opzoek naar antwoorden en laat je niet met een kluitje in het riet sturen. Geloof in jezelf is het laller belangrijkste. Kom je er achter wat je werkelijk mankeerd dan pas kun je het gaan verwerken en leren accepteren wat je hebt.

Voor mij is gezond zijn niet zonder kwalen zijn, al zou ik dat vaak willen, gezond zijn is op de juiste manier met mijn kwalen omgaan zodat ik er zo min mogelijk last van heb. Herstel heet dat, en dat kun je leren, maar dan moet je wel eerst weten wat er aan de hand is.

Leren luisteren naar mezelf, is misschien wel mijn belangrijkste stap geweest. Hoe is dat voor jou? Heb je al contact met ju innerlijke stem? Herken je mijn verhaal en de punten die ik aanlever? Of vind je het allemaal abacadabra en heb je nog geen idee hoe je moet beginnen? Altijd ben ik geinteresseerd in feedback. Dit mag je ook naar mijn e-mail sturen angelouise77@gmail.com

Liefs louise

donderdag 5 september 2013

op van de zenuwen..... naar de dietist

Bezweet en gespannen zat ik in de auto. Ik had al de hele dag een kort lontje en irriteer me dan aan alles wat een beetje tegenzit, ja ook ik heb wel eens last van stress.... De trouwerij van maandag bezorgde me minder zweet dan deze afspraak. (ik ben sinds 2-9-2013 mevr van Toor)
Gelukkig heb ik een hele lieve rustige schoonvader die gewoon rustig zijn ding doet en zich niet door mij laat afleiden.

Ik moest vandaag voor het eerst sinds jaren weer naar een dietiste. Niet omdat ik vind dat ik beter ben wanneer ik slanker ben, maar omdat ik steeds last heb van flauwtes en me ziek voel na het eten van brood pasta en rijst.

De laatste x dat ik bij een dietiste was, kreeg ik te horen dat ik me echt vast moest houden aan de schijf van 5 en dat ik echt brood moest gaan eten want dat was beter voor me. Dit heeft bij mij zo ingeslagen dat ik daar nooit meer naar toe ben gegaan.

Ik weet inmiddels dat veel mensen zweren bij brood en dat er lang vanuit is gegaan dat de schijf van 5 het juiste eet patroon was. Ik ben het daar echter niet mee eens, mijn lijf komt in protest en ik heb een tijd geleden besloten goed voor mijn lijf te zorgen en wanneer ik dan problemen heb met bepaald voedsel moet ik daar naar luisteren.

De stap naar de dietiste is niet mijn eerste stap in een gezond eetpatroon geweest. Eerst ben ik gaan kijken hoe ik de emotie van het eten af kon halen. Het bleek dat mezelf eten ontzeggen er voor zorgde dat ik een negatieve relatie kreeg met voedsel. Om dit te herstellen ben ik gaan luisteren.. heb ik trek waar heb ik trek in en waarom, als het ware hield ik hierover in mijn hoofd een dagboekje bij.

Zo ben ik veel te weten gekomen over mezelf. Het feit dat ik met regelmaat het gevoel had dat ik ging flauwvallen en dat steeds oploste door het eten van zoetigheid heeft mij aan het denken gezet. Nadat op mijn werk bleek dan het prikken van de bloedsuiker in mijn vinger dat die wel erg laag was, ben ik er achter gekomen dat ik hypoglykemie had.

Hier heb ik veel over opgezocht en ik ben bepaalde koolhydraten gaan mijden, hierdoor kwamen de flauwtes minder voor, maar ik ben ook gaan ontdekken dat alles wat ik in mijn mond stop een reactie heeft op mijn lijf.

Vroeger was ik me daar niet zo van bewust, maar hoe meer ik me er op richt hoe beter ik de signalen van mijn lijf begrijp. Hierdoor ben ik bewust gaan eten en heb ik verschillende negatieve reacties kunnen mijden. Ik denk dat het luisteren naar mijn lijf ook heeft geholpen bij het weghalen van de emotie wanneer het om eten gaat. Ik ben me nu bewust dat ik ook honger heb en dat ik ook mag eten. En dus ben ik niet meer op dieet maar probeer ik goed voor mezelf te zorgen.

Nu kan ik de emotie van het eten wel weghalen, de emotie van mijn eetpatroon verleden ligt nog erg aan de oppervlakte. Ik heb vreselijk moeten huilen over het verhaal dat ik te vertellen had. Zolang je door ratelt ben je je minder bewust van de emotie, maar het was goed, (was ook de eerste x denk ik)

Het vertellen van je verhaal is binnen de psychiatrie een manier om te komen tot herstel, ik denk dat ik deze ook ga toe;passen op mijn eet-verhaal want in herstel heb ik nog stappen te maken. (herstel is niet genezen, maar accepteren en kunnen omgaan met je problematiek. ) In ieder geval is de heftigheid van mijn eigen verhaal me erg bijgebleven vandaag, maar ik ben ook trots wanneer ik zie hoe ik nu in mijn eet-leven sta...

De dietiste was als een engel die zich over me ontfermde, ik heb voor het eerst echt antwoorden gekregen en heb het gevoel dat ik op de goede weg ben. Het is prima om de foute koolhydraten te mijden, deze zijn voor mij alle granen en aardappelen. Ook de snoepjes en koekjes moet ik mijden, das niet makkelijk, maar ik probeer ze nu niet meer in huis te halen en te vragen aan mensen bij wie ik op viste ben ze me niet aan te bieden, want ja ik weet dat wanneer ze er staan dat ik zwak ben. Ik houd nu eenmaal van lekker.

Het eetpatroon wat ik mezelf vanaf januari heb aangeleerd is zo slecht nog niet, maar ik eet toch nog de foute koolhydraten en ik eet te weinig, daarom val ik niet af. En ben ik zo vreselijk moe de hele tijd, ook is er een kans dat ik toch een vitamine tekort heb.

Het advies luid dan ook veel groente en fruit eten, geen granen brood pasta en aardappelen of rijst meer , maar wel meer zuivel eiwitten en goede vetten.

Al deze informatie moet ik nu verwerken, en daarna ga ik eens rustig kijken naar de recepten die ik heb gehad en hoe ik mijn patroon ga indelen, ik zal het boodschappen lijstje moeten aanpassen en moeten uitvinden of ik mijn mannen ook voor een deel mijn voeding kan aanbieden of dat ik voor mijn koolhydraten lover gewoon zijn patatjes en chippies in huis moet halen....

ayway, ik heb voor het eerst vertrouwen in een verandering van mijn eetpatroon. Ik vind het heftig, maar ik ben wel heel nieuwsgierig of ik hiermee mijn lichamelijke problemen onder controle krijg .

Mijn doel is gezond zijn, me goed voelen, lekker kunnen bewegen. Of ik afval of niet is een bijzaak. Al zou ik het niet vervelend vinden, ik heb begrepen dat ik waarschijnlijk eerder verplaatsing van vet zou kunnen krijgen dan werkelijk kilo verlies... dus wie weet krijg ik ook van die mooie ronde billen en meer taille....

Liefs louise