Soms ben ik flabbergested over deze wereld, dan ben ik me bewust dat ik op een wolk leef en vooral let op de positieve dingen in het leven... ik noem mezelf niet voor niets angelouise. Juist in deze negatieve wereld vind ik positiviteit enorm belangrijk. Kijken naar wat we goed vinden en mooi vinden aan elkaar, complimentjes geven en waardering naar elkaar uiten.
Op het moment dat je het ergens niet mee eens bent, iets niet mooi vind dan mag je dat van mij echt wel zeggen, maar kritiek kun je in mijn ogen alleen goed geven wanneer je dat met respect doet. Je wil toch dat je kritiek aangenomen wordt, dat de ander er naar kijkt en er iets mee doet? Waarom dan al die kwetsende uitingen en ongezouten kritiek in deze wereld.
Nederland staad bekend om zijn recht van meningsuiting, maar ik ben inmiddels van mening dat we ons doel voorbij schieten. Om elkaar lachen, grapjes maken over vormen die anders zijn dan de hedendaagse mode, het neerhalen op kwetsende manier, de lachers op je hand krijgen omdat je iemand naar beneden durft te halen zijn allemaal bijwerkingen van dat recht...
Wat ik het ergste vind is dat de negatieve kritiek niet alleen gegeven wordt door mensen die het niet begrijpen, als je niet weet hoe het is en hoe het komt dat iemand overgewicht heeft , dan snap ik wel dat je het niet begrijpt. Maar wanneer je zelf een overgewicht hebt en het toch nodig vind om anderen met meer overgewicht uit te maken voor lelijk , ongezond en ordinair, dan heb je naar mijn idee iets niet begrepen.
Ondertussen heb ik een mening kunnen vormen over het hoe en het waarom van dikscriminatie... Mensen zijn bang, bang om dik te worden, bang om buiten het “normale”plaatje te vallen en bang om ongezond te zijn.
De maatschappij voed die angst, met allerlei campagnes wordt overal een loep op gelegd en zo worden negatieve meningen gevormd.
Die angst en negativiteit zet zich dus om in dikscriminatie (zo noem ik discriminatie van dikke mensen)
Voorheen vond ik het samen zijn met vollere vrouwen fijn, ik had het idee dat we elkaar begrijpen, maar ik ben bang dat ik mijn mening moet herzien.
Jezelf accepteren, je lijf zien als mooi, is helemaal niet zo moeilijk, wanneer je je richt op de positiviteit in je leven, echter wanneer je kijkt naar vrouwen met een ander of dikker lijf en je walging is zo groot dat je het mot melden, vraag ik me af wat er aan de hand is... Kun je niet gewoon melden ik vind het niet mooi?
Daarnaast is hoe je reageert ook een spiegel, lees eens terug wat je op het internet zegt, zeg je met een klein stemmetje niet hetzelfde over jezelf? Oordeel je naar jezelf niet net zo hard? Je richten op Positiviteit en respect daar doe je niet alleen mij een plezier mee, maar uiteindelijk ga je ook positiever naar jezelf kijken...
liefs louise
Geen opmerkingen:
Een reactie posten