dinsdag 7 augustus 2012

Jezelf zijn!

Soms vraag ik mij af hoe moeilijk het is jezelf te zijn... Wanneer je als baby geboren wordt heb je nog geen idee hoe het leven in elkaar zit, wanneer iemand naar je lacht, lach je terug en wanneer je huilt is er iemand die je troost. Ergens in het leven veranderd dit, op vele manieren, maar waarom wordt er dan ineens gelachen achter iemands rug? En verdriet...? troosten is er al lang niet meer bij, menigeen denkt aan eigen gewin. Wat gebeurt er in een leven dat je dit soort keuzes maakt. Ik vraag mij werkelijk af waarom onschuld zoals een baby niet geaccepteerd wordt in de maatschappij. Ben je lief en zorgzaam wordt je vaak als zwak gezien. Echte winnaars zijn recht door zee en weten precies wat ze moeten doen om hun gewin te halen. Die winnaars mentaliteit heb ik nooit bezeten, vandaar waarschijnlijk dat mijn talent nooit echt tot bloei is gekomen. Hoe belangrijk is het om een winnaar te zijn in deze maatschappij? Foutjes zoals ziektes en problemen worden stil gehouden, men heeft het er niet over. Doe je maar beter voor... Vooroordelen en veroordelen is een lastig iets, maar stigmatisering helpt dit in de hand, iedereen die een bepaalde ziekte heeft wordt over een kam geschoren... maar waarom? Ieder mens is toch uniek... Hoewel ik het unieke van de mens niet meer zo vaak tegenkom, veel mensen willen het zelfde, doen het zelfde en vinden dat we het zelfde moeten denken. Daaruit breken is iets wat je in de westerse maatschappij regelmatig ziet, maar voornamelijk door mensen die vinden dat ze beter zijn.De haantjes politiek bijvoorbeeld die momenteel aanwezig is in den haag, maakt dat psychologische spelletjes worden gespeeld om te kijken wie de sterkste is... met neerhalen en pest partijtjes wordt de kiezer gewonnen, ik sta erbij en kijk ernaar waarom accepteren we dit? Hoe erg is het om te verliezen.... wat is verliezen dat vraag ik mij af, soms denk ik dat verlies iets is wat iedereen op een andere manier verwerkt... niet de sterkste zijn, niet de mooiste of de beste, hoe erg is het, waarom moet je uitblinken in je eigen geweldigheid? Waarom is het niet goed genoeg om jezelf te zijn? Ik begrijp het niet altijd, in relaties hoor ik veel vriendinnen zich focussen op wat mis gaat... hoe zou het zijn als alles perfect is in een relatie? Ik zou me dood vervelen. Perfectie is saai en waarom zou je dus een winnaar moeten zijn om het te kunnen redden in deze wereld. Ons mensen maakt ons mooi doordat wij fouten maken. Hoe meer je daarvoor uit durft te komen hoe mooier ik je vind.. Wees jezelf sta open voor je eigen mindere kanten en laat ze zien, want dat maakt jou mens en als mens ben je mooi... pas wanneer je dat kan bereiken heb je mijn inziens de juiste winnaars mentaliteit.... wat iedereen mag winnen. Als je jezelf maar blijft!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten