Dag "foute mannen syndroom"

Vandaag te horen gekregen dat we 14 Februari de sleutel van ons liefdesnestje mogen halen. Ik kijk er erg naar uit en mijn lief ook. Toch brengt dit bij mij verschillende herinneringen omhoog. Vooral wanneer ik denk aan mijn date verleden. Ik ben blij dat ik mijn “ware” nu ben tegengekomen, maar opzoek naar hem heb ik vele hindernissen moeten nemen.

Internet dating is inmiddels een van de bekendste manieren. Ja ,ook ik deed aan internet dating. Het net afscannen naar interesante gegadigden. De een nog veelbelovender dan de ander. Maar helaas, het is niet alleen het plaatje dat deze persoon op internet zet, dat de doorslag geeft of het een geschikte man is, of niet. Vaak klopt dat plaatje niet, of niet helemaal. Eerlijkheid is iets dat niet iedereen kent. Jammer hoor.

Wat heb je nodig om de echte persoon achter het profiel te vinden? Eeuwen lange gesprekken op msn of liever snel afspreken en met elkaar kennis maken.

Hoeveel vind je belangrijk? Wat voor type zoek je ? Ben jij iemand die standaard op de foute man valt? Ja ik wel, helaas, een hele lange tijd.

Mannen die weinig loslieten vond ik spannend, mannen die een eigen mening hadden en die negatief kenbaar maakte vond ik interessant en mannen die en lange tijd niets van zich lieten horen werden alleen maar leuker....

Wat voor mechanisme is dat ? Ik zocht blijkbaar naar een man die mij niet serieus nam, niets voor mij overhad en die mij als een makkelijk hapje zag, maar niet meer dan dat.

Lang heb ik hierover lopen filosoferen. Wat moest ik doen om van het “foute mannen syndroom” af te komen? Waar lag de sleutel naar mijn geluk. Ja ik heb hem gevonden , op de plek die iedereen me vertelde... in mezelf!! Op het moment dat ik vrede vond in mezelf, gelukkig was met wie ik ben en voor mijn eigen kenmerken, karaktertrekken en talenten uit kwam vond ik mijn lief.

Ik was er toen ook klaar mee, de manier waarop ik behandeld werd was niet de manier waarop ik behandeld wilde worden. Hoe moeilijk is het om daar tegen te vechten? Hoe moeilijk is het om nee te zeggen op het moment dat je je gebruikt voelt?

Voor mij was dat op zijn zachts gezegt lastig. Mijn eigenwaarde kon namelijk wel wat beter en mijn zelfvertrouwen zat erg aan de oppervlakte, daar werd zo doorheen geprikt. Ontdekken wat je niet wil, geeft ruimte voor wat je wel wil. Ik wist dat ik niet meer slecht behandeld wilde worden, maar nee zeggen is soms zoo moeilijk. Toch na weer een foute man, een desillusie ging bij mij de knop om.

Tegen alle mensen om me heen kwam ik in opstand en er zijn er veel in mijn omgeving die dat gemerkt hebben. Het werd tijd voor mezelf, ik wilde respect van anderen net als ik respect voor hen heb.. die zoektocht naar wederzijds respect was geen makkelijke, maar het heeft me sterk gemaakt. Zo sterk dat ik mezelf in de hand kreeg, ik leerde nee zeggen en wilde een man die voor meer dan 100% voor mij gaat. Maar ook een man die ik meer dan 100% leuk vind.

Ik heb hem gevonden. Hij is niet macho, oneerlijk en denegrerend. Neee mijn man is lief , knap , lekker, attent en een beetje verlegen... maar hij past helemaal bij mij!